Bij de beschadiging van de onderdelen van de enkelwerkende waterringvacuümpomp neemt de beschadiging van de as een groot deel in beslag. Schade aan de pompas omvat buigen, barsten en breken.

De reden voor het doorbuigen van de pompas is meestal te wijten aan de onvoldoende stijfheid van de huls en de grote onbalans van de waaier, die wordt veroorzaakt door vervorming tijdens bedrijf.

De gescheurde en gebroken delen van de pompas komen vaak voor op plaatsen waar lokale spanningen geconcentreerd zijn, zoals de rand van de spiebaan, de plotselinge verandering van diameter, enz. De oorzaak van schade is vaak te wijten aan trillingsgeïnduceerd vermoeiingsfalen.

Als de pompas vermoeiingsscheuren heeft (een voorbode van breuk), moet deze op tijd worden vervangen. Als het nodig is om te blijven gebruiken vanwege objectieve factoren die tijdelijk niet kunnen worden vervangen, is de tijdelijke remedie het repareren van de scheur. Let bij het gebruik van de pompas na reparatielassen altijd op de veranderingen in het reparatielasgebied om ongelukken te voorkomen.

Wanneer de enkelwerkende waterringvacuümpomp in gebruik is, is de frequente storing het breken van de pompas (vooral de pomp met groter luchtvolume). Het gebroken gedeelte staat over het algemeen loodrecht op de aslijn, heel netjes als een messnede, het grootste deel van het hele gedeelte is glad en metaalglans, en een klein deel is ruw. Het is duidelijk dat dit de breukkarakteristiek is die wordt veroorzaakt door vermoeiingsfalen.

De belangrijkste reden voor vermoeidheidsschade is dat de kracht van het gas in de pompholte op de pompas wordt veroorzaakt door de kracht van de pompas tijdens bedrijf, ook wel radiale kracht genoemd.

De vermoeidheidsschade van de pompas, naast de fundamentele oorzaak van de radiale kracht in de waterringvacuümpomp, is de onredelijke structuur ook een belangrijke reden die niet kan worden genegeerd.

De algemene waterringvacuümpompas heeft geen warmtebehandeling ondergaan, dus de vermoeidheidssterkte is laag. Om breuk te voorkomen, moet de pompas op zijn minst een afschrik- en ontlaatbehandeling ondergaan, en waar de omstandigheden dit toelaten, moet een nitreerbehandeling worden uitgevoerd.

Bij het ontwerpen moeten te grote abrupte veranderingen in de doorsnede worden vermeden. In plaats van scherpe hoeken bij overgangen worden hoekverbindingen toegepast. De oppervlakteafwerking mag niet te laag zijn, vooral niet waar de as gemakkelijk kan breken. Tijdens de verwerking moet de omtrekverwerking bij de overgang van verschillende asdiameters de kwaliteit waarborgen en worden uitgevoerd in strikte overeenstemming met de maat en afwerking vereist door de tekeningen. Het oppervlak van de pompas en de overgang mogen geen messporen, krassen, stoten en andere defecten hebben.

De vermoeiingsschade van de pompas is zeer schadelijk voor de productie en is een probleem waar gebruikers zich grote zorgen over maken. De oplossing is om de vermoeiingssterkte van de pompas te controleren aan de hand van de grootte van de radiale kracht. Gebruik bij het gebruik van corrosieve gassen en vloeistofringen overeenkomstige corrosiebestendige materialen. De pompas moet worden afgeschrikt en getemperd en moet tijdens de verwerking worden verwerkt. Om kwaliteit enzovoort te garanderen.3